تبحر شعیشع در بهره‌گیری از تحریرهای ریز
ابوالعینین شعیشع در سال ۱۹۲۹ در مصر به دنیا آمد و در سن ۱۷ سالگی یعنی سال ۱۹۳۹ وارد رادیو مصر شد. وی در ۱۸ سالگی قراردادی را با رادیو فلسطین منعقد کرده و به آنجا رفت. در رادیو فلسطین تلاوت‌های فراوانی را انجام داد و روز‌های جمعه نیز در نماز جمعه شرکت کرده و تلاوت‌های فاخری در آنجا اجرا کرد؛ اما متأسفانه رادیو فلسطین بسیاری از آثار وی را بعد از جنگ جهانی دوم از دست داد و این آثار مفقود شد. حضور شعیشع در فلسطین منشأ اثر بود و تأثیرات فراوانی به جای گذاشت و بسیاری از قاریان مصری نظیر کامل یوسف بهتیمی با دعوت وی به رادیو فلسطین و قدس رفته و تلاوت‌های فاخری انجام دادند.
شعیشع معتقد است که همکاری وی با رادیو فلسطین تأثیرات فراوانی را در زندگی او داشته است. شعیشع خود در این باره می‌گوید: «هنگامی که من از فلسطین به مصر بازگشتم، این امر باعث شد تا به قصر ملک فاروق دعوت شده و سی روز ماه رمضان را در کنار قاریان بزرگی نظیر عبدالفتاح شعشاعی تلاوت کنم».
همکاری با رادیو فلسطین باعث شد تا صدای شعیشع به جهان اسلام رسیده و دعوت‌های فراوانی از وی برای سفر به سایر کشور‌های اسلامی شود. به واسطه این دعوت‌ها بود که وی سفر‌های زیادی به شام، عراق، ترکیه، پاکستان، اردن، لبنان و امارات انجام داد که این سفر‌ها بسیار تأثیرگذار بودند.
وی بنا به گفته خود اولین نماینده قرآنی کشور مصر بود که به صورت رسمی به خارج سفر کرد. سفر به امارات متحده عربی از جمله ین سفرهاست که شعیشع ۱۰ سال متوالی به این کشور دعوت شد و در کنار قاریان دیگری مانند عبدالباسط به این کشور رفت‌وآمد داشت. شعیشع می‌گوید «در سفر به پاریس، مردم از من درخواست داشتند تا علاوه بر قرائت قرآن، امام جماعت ایشان نیز باشم که این امر باعث شد تا من با الازهر مکاتبه کرده و نماینده‌ای به عنوان امام جماعت برای ایشان فرستاده شود».
سفر مهم و تأثیرگذار دیگر شعیشع به کشور عراق است که به اتفاق عبدالفتاح شعشاعی، ابراهیم شعشاعی و عبدالباسط انجام شد و حلقه اتصال و هماهنگ‌کننده این سفر نیز شعیشع بوده است. عراقی‌ها که یکی از بزرگان خود را از دست داده بودند، از شعیشع درخواست کرده بودند که مصطفی اسماعیل و عبدالباسط را به عراق بیاورد، ولی شعیشع هرچه در آن چند روز جست‌و‌جو می‌کند، نمی‌تواند با مصطفی اسماعیل ارتباط برقرار کند؛ لذا به جای وی از عبدالفتاح شعشاعی و ابراهیم شعشاعی برای سفر به عراق دعوت می‌کند.
عراقی‌ها استقبال بسیار خوبی از این چهار قاری مصری می‌کنند، اما متأسفانه هنگامی که این قاریان از هواپیما پیاده شده و مورد استقبال مسئولان عراقی قرار می‌گیرند، عبدالفتاح شعشاعی مشاهده می‌کند که عراقی‌ها از شعیشع سؤال می‌کنند که چرا مصطفی اسماعیل همراه ایشان نیست؟ و اینجا بود که متوجه می‌شود که عراقی‌ها وی را دعوت نکرده بودند و شخص ابوالعینین شعیشع بوده که این کار را انجام داده است.
این مسئله باعث ناراحتی شدید شعشاعی شد و درخواست بازگشت به مصر را کرد که شعیشیع برای اینکه وی را از بازگشت منصرف کند، به او می‌گوید که این بازگشت شما در تاریخ به این صورت ثبت خواهد شد که سفر موفقی به عراق نداشتید که این سخن شعیشع باعث شد تا شعشاعی از تصمیم خود منصرف شود. جالب است که این چهار قاری تلاوت‌های بسیار فاخری را در این سفر انجام دادند و در زندگی این افراد آمده که در هفت شبی که در عراق بودند، در سه شب اول در حد مسئولان عراق و از شب سوم تا هفتم در سطح عام مردم تلاوت کردند و جالب است که شعشاعی از آن سال تا پایان عمر خو همچنان به عراق دعوت می‌شد و عراقی‌ها نیز نشان رافدین را به وی اعطا کردند. این سفر به کشور عراق یکی از سفر‌هایی است که تأثیر بسیار فراوانی داشته و در تاریخ تلاوت قرآن نیز ثبت شده است.
شعیشع از سال ۱۳۷۰ که اولین سفر خود را به ایران داشت، تا سال ۱۳۷۸ چندین بار به ایران سفر کرد و در آخرین سفر ایشان به ایران که در آبان‌ماه سال ۱۳۷۸ انجام شد، در مراسم تجلیل از بزرگان قرآنی که از سوی سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور در کنار دومین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن دانشجویان مسلمان برگزار شد، از بزرگانی همچون ابوالعینین شعیشع و آیت‌الله تسخیری، دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی تجلیل شد که در این سفر علاوه بر شعیشع، قاریان دیگری همچون نعینع، حلمی جمل و فرج‌الله شازلی نیز به ایران آمده بودند.