توضیحی مختصر در خصوص اصل تعدّدیة المقامات در لحن
در تلاوت های رایج امروزی، ورود از مقامی به مقامی دیگر و رها گذاشتن مقام دوم و ورود به مقام دیگر و دوباره، اجرای روش مذکور از اشکالات لحنی محسوب می شود. البته قاری نباید به صورت پراکنده تلاوت نماید. وی باید سیری مشخص و استاندارد را برای تلاوت خود تعریف نماید. عنوان تَعَدُّدِیةُ المقامات در موسیقی عربی به معنی ورود از یک مقام و ورود به مقام دیگر و رها گذاشتن آن نیست بلکه به معنی این است که قاری در یک نفس از چند جنس موسیقایی استفاده نماید. مثلاً در یک نفس از جنس نهاوند + راست + بیات استفاده نماید. مانند سبک استاد علی محمود و یا عبدالعزیز حصان. البته به طور کلی بسیار پسندیده است که قاری زمانی که وارد مقامی می شود، آن مقام را به شیوه تفصیل نغمی اجرا کرده و از تمامی درجات صوتی و فواصل طنینی آن مقام و همچنین نغمات فرعی و مرکب آن استفاده نماید. اینکار به جهت ارتباط برقرار کردن با مستمع بسیار مناسب تر است هرچند وی باید این توانایی را داشته باشد که در خلال تلاوت خود، از روش تعددیه المقامات و تغییر اجناس نیز استفاده نماید.