بررسی کیفیت قرائت پیامبر اسلام

شواهد تاریخی تأثیر قرائت آهنگین پیامبر اکرم^(ص)

گزارشاتی هر چند ناقص از عکس العمل شنوندگان قرائت پیامبر اکرم^(ص) در تاریخ نقل شده است که به ضمیمه احادیث بیانگر زیبایی قرائت نبی اکرم^(ص) نتیجه می دهد که آن حضرت به صورت آهنگین قرآن را می خوانده است. احادیثی در این زمینه در خصوص کیفیت قرائت پیامبر اسلام^(ص) مطرح شده است که در ادامه خواهیم خواند. جذب شنوندگان توسط آن حضرت، یکی از جهت محتوای سخن و دیگری به جهت نحوه ادای ایشان بوده است از باب موزون بودن اداء کمات، رسا و مجهور بودن صدا، رعایت آداب نظیر سجده تلاوت، حزن و … تکرار آیات نیز در برخی مجالس به اقتضای حال مخاطب صورت می گرفته است.

بررسی کیفیت قرائت پیامبر اسلام^(ص) از طریق روایات

به دو طریق می توان از روایات وارده کیفیت قرائت نبی اکرم^(ص) را بررسی نمود:

1 – روایات ضمیمه و واسطه و کلی از قبیل آنکه هر چه را پیامبر^(ص) دستور می داده خود نیز به آن عمل می کرده است. قرائت، سنت نبوی است که سینه به سینه به ما رسیده است.

2 – روایاتی که مستقیماً قرائت پیامبر اسلام^(ص) را توصیف نموده است. در اینجا راه دوم مورد نظر است که بوسیله این روایات، آهنگ قرائت پیامبر^(ص) را اجمالاً می توان به دست آورد. این روایات چند دسته اند و هر یک دارای مضامینی از جمله:

1 – پیامبر^(ص) با صدای بلند قرآن می خواندند.

2 – پیامبر^(ص) به صورت واضح و حرف به حرف و آیه به آیه قرائت می کردند.

3 – پیامبر^(ص) در قرائت قرآن صدایشان را می کشیدند و مد می دادند.

4 – پیامبر^(ص) با ترتیل قرآن می خواندند که لازمه آن رعایت قواعد تجوید و وقف و ابتدا است.

5 – پیامبر^(ص) با صدای زیبا قرآن را تلاوت می فرمودند.

6 – به طور کلی پیامبر^(ص) به صورت آهنگین قرآن را تلاوت می کردند.

7 – پیامبر^(ص) با ترجیع قرآن را تلاوت می کردند.

8 – پیامبر^(ص) به صورت حزین قرآن را تلاوت می کردند.