تلاوت قرآن و رهنمودهای نبی اکرم(ص)

با نزول قرآن کریم و شروع تبلیغ دین اسلام توسط نبی اکرم^(ص)، تمایل مردم قبایل و طوایف مختلف به دین اسلام با شتابی شگفت انگیز فزونی یافت و نومسلمانان پس از گرایش به آن به آیات نورانی قرآنی گوش جان سپردند. قرآن کریم نه تنها بیان کننده احکام و دستورات دینی، داستانها و وعد و وعیدهای الهی برای ایشان بود بلکه از جنبه های فصاحت و بلاغت بسیار عجیب و فوق بشری برخوردار بود. چیزی که آن را بیش از بیش در نزد اعراب، شگفت آور می نمود. پیامبر، آیات قرآن کریم را پس از دریافت از سرچشمه وحی الهی برای مردم تشنه هدایت قرائت می کرد و افرادی را به کتابت و حفظ آیات مأمور می فرمود. آن حضرت با رهنمودهای خویش راه و روش چگونگی قرائت قرآن را نیز به مسلمانان می آموخت و فضیلت حاملان قرآن کریم را گوشزد می کرد چنانکه در جایی فرمود: شریف ترین افراد امت من حاملان معارف قرآن اند. و در حدیث دیگری فرمود بزرگوارترین مردمان در نزد خدا پس از پیامبران، دانشمندان و سپس حاملان قرآن اند. پیامبر گرامی اسلام^(ص) همچنین در قالب کلام نغز خویش، مسیر قاریان و تالیان وحی را با بیان دستورهای آموزنده روشن فرمود: بهترین صداها در خواندن قرآن از آن کسی است که هنگام قرائتش دریابد که از خداوند می ترسد و فرمود قرآن را با الحان عرب بخوانید و از الحان اهل فسق و اهل کتاب بپرهیزید. و همانا این قرآن با حزن نازل شده است، پس آن را با حزن بخوانید و یا اینکه فرمود به آن قرآن تغنی کنید پس هر کس در تلاوت آن تغنی نکند از ما نیست. روشن است که سفارش اکید پیامبر^(ص) مبنی بر تلاوت آیات قرآن کریم در همه ابعاد به ویژه فصاحت و بلاغت، مجموعه ای جذاب را پدید آورد کهه هیچکس را یارای مقابله با آن تأثیر درونی و انقلاب روحی نبود به گونه ای که چون ولید بن مغیره مخزومی، شخصیت مدبر و مشهور قریش آیاتی از قرآن را از لسان پیامبر^(ص) شنید و در میان جمعی از طایفه خود گفت به خدا سوگند از محمد^(ص) سخنی شنیدم که نه به گفتار انسانها شباهت دارد و نه به سخن جنیان. این گفتار حلاوت ویژه ای دارد و بس زیبا است. بالای آن چون درختان پرثمر و پایین آن همانند ریشه های درختان کهن پرمایه است. گفتاری است که بر همه چیز پیروز می شود و چیزی بر آن پیروز نخواهد شد.

آری آیات قرآن کریم دل های اعراب جاهلی را نرم کرد و تأثیر عمیق خود را بر ایشان برجای گذارد. قرآن با بیان معجزه آسای خود هم در قالب و هم در محتوا زیباترین کلام و پیام را که در عمق جانها نفوذ می کرد به عرب عصر جاهلی عرضه داشت. نخستین آیه ها و سوره هایی که در مکه نازل شدند مسجع و تقریباً موزون بودند. از این رو آهنگ آیه ها و سوره ها چنان دلکش و جذاب بود که ایشان را از خود بی خود می کرد. بدین ترتیب مرحله ای از مراحل تلاوت و قرائت قرآن توسط نبی اکرم^(ص) آغاز شد. وقتی خداوند متعال به نبی اکرم^(ص) وعده داد که کتاب آسمانی اش قرآن را از گزند حوادث مصون خواهد داشت و خود او را نیز بر حفظ آآآااآااان موفق کرده و آن را در قلب مبارکش پایدار خواهد ساخت، پیامبر اکرم^(ص) با خاطری مطمئن، دست به کار حفظ این کتاب هدایت در میان امتش شد. همواره قرآن را بر مردم تلاوت می فرمود و آنان نیز آن را نزد حضرت از باب آموختن قرائت می کردند. پیامبر^(ص) به تلاوت آنان گوش فرا می داد و به احتمال قریب به یقین با مضامین آیات نصیحتشان می فرمود و یا به تفسیر و تأویل آن می پرداخت.