دو حالت صدای غنوی

دو حالت صدای غنوی وجود دارد:

الف): صوت اغن که صدای غنوی مطلوب است

ب): صوت اخن که صدای غنوی نامطلوب است

اصل صدای غنه، صدای غیرموسیقایی است و نباید حاکم بر کل تلاوت باشد. فلسفه استفاده درصدی از غنه در تلاوت برای ایجاد لطافت، حس و بکاء می باشد.