شیوه تلاوت نبی اکرم(ص)

با مطالعه و بررسی روایاتی که به نحوه قرآن خواندن پیامبر(ص) اشاره دارند می توان به تفسیری روشن و مصداقی کامل از چگونگی ترتیل آیات دست یافت. این روایات را می توان به چند دسته که هر کدام ترسیم کننده حالت خاصی از تلاوت آن حضرت است تقسیم کرد. همچنین می توان از بهم پیوستن مجموعه این روایات، تصویری روشن از نحوه قرآن خواندن آن حضرت را در ذهن مجسم ساخت.

۱ – دسته ای از روایات، تلاوت آن حضرت را تلاوتی با بیان نیکو در ادا کردن حروف و کلمات و با بیانی روشن به گونه ای که هر شنونده ای قادر باشد تک تک حروف و کلمات را به طور کامل و واضح بشنود معرفی می کنند.

۲ – دسته ای دیگر تلاوت آن حضرت را بسیار آرام و شمرده و حرف به حرف توصیف می کنند

۳ – روایاتی نیز حاکی از آن هستند که رسول خدا(ص) کلمات و حروف قرآن را کشیده و با مد می خواند.

۴ – دسته ای از روایات تلاوت نبوی(ص) را از جهت بلندی و کوتاهی صوت، حد متوسط میان فریاد و نجوا معرفی می کنند.

۵ – دسته ای از روایات می گویند آن حضرت در میان دو آیه وقف قابل توجهی می کرد. در اینباره روایات بسیاری نقل شده و همه حاکی از آن هستند که پیامبر خدا(ص) قرآن خواندن خود را به صورت آیه به آیه، تقطیع می فرمود و در انتهای همه آیات وقف می کرد.

۶ – روایاتی نیز بیان می کنند که رسول خدا(ص) گاهی در هنگام تلاوت قرآن یک آیه را بارها و بارها تکرار می فرمود تا جایی که گاهی شبی تا به صبح یک آیه را تلاوت می کرد.

۷ – روایاتی هستند که تلاوت معصومین را به گونه ای توصیف می کنند که گویی کسی را مخاطب قرار داده اند و پیامی را به کسی می رسانند.

۸ – دسته ای از روایات تلاوت مد دار و کشیده و آرام پیامبر را خالی از هر گونه نغمه و آهنگ توصیف می کنند.

۹ – روایاتی که تلاوت آن حضرت را همراه با صوتی نیکو بیان می کنند.

۱۰ – روایاتی که تلاوت آن حضرت را دارای آهنگ و نغمه معرفی می کنند.

کوتاه سخن آنکه عموم روایات حکایت می کنند که نبی اکرم(ص) بسیار آرام و آهسته قرآن می خواند به گونه ای که تلاوت یک سوره کوتاه توسط ایشان به اندازه یک سوره بلند طول می کشید. حضرت آنقدر آرام و شمرده قرآن می خواند که برخی از صاحبه تلاوت ایشان را تلاوتی کشیده و همراه با مد همه کلمات توصیف کرده اند. از سوی دیگر این آرام خواندن آیات و پرهیز از عجله در تلاوت مجالی را فراهم می آورد که ایشان همه حروف و کلمات را به طور کامل و آشکار بخواند چنانکه هر شنونده ای می توانست حروف و کلمات را بشناسد و یا تکرار کند و به خاطر بسپارد. بر سر همه آیات وقف می فرمود و گاهی تنها یک آیه را تلاوت می فرمود. تلاوت آرام و کشیده ایشان از هر نوع نغمه و آهنگی پیراسته بود. گاهی نیز ایشان در خلوت و در جایی که مقام تعلیم و ترویج قرآن نبود مانند نیمه های شب و در منزل خود و یا در سفر و سوار بر مرکب، آیات را به صورت آهنگین می خواند. برای آنکه بتوان نحوه قرآن خواندن نبی اکرم(ص) را در ذهن به تصویر کشید کافی است نحوه سخن گفتن کسی را که به آرامی و با دقت پیامی را به دیگری منتقل می کند و هیبت و شکوه این موقعیت در سیمای او هویدا است در نظر آورد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *