صفت هاوي

صفت هاوي

(وجود مخرج وسيع براى حرف هنگام تلفظ؛ از صفات فرعى حروف)

«هاوى» در لغت به معناى داراى هوا است. در علم تجويد يعنى هنگام تلفظ، حرف داراى مخرجى وسيع باشد.

هاوى از صفات فرعى و غير متضاد حروف به شمار مى‌آيد. حرف «الف» از حروف الفبا به جهت وسعت داشتن مخرج آن براى هوا هنگام تلفظ، داراى صفت هاوى است؛ مانند: تلفظ «الف» در کلمات: عادون، عالين، کُسالَى و الرحمن.

نيز ر.ک: حرف هاوى.

[1]بيگلري ، حسن;سرالبيان فى علوم القرآن;صفحه 175
[2]قرطبي،عبدالوهاب بن محمد،-461ق;الموضع فى التجويد;صفحه 100
[3]حمد،غانم قدوري;الدراسات الصوتية عندعلماءالتجويد;صفحه 366