غنا، بحث بر انگیزترین چالش لحنی/ تبیین نیت کلام با اصالت لحن محقق می شود

یکی از مهمترین احادیثی که در اغلب اذهان متفاوتر می شود حدیث اقرء القران بالحان العرب می باشد. جدای از آنکه که قرآن را با الحان و نغمات عرب تلاوت کنید این حدیث معروف همواره مورد توجه عالمان و فقهای علم و فنون قرائت قرار گرفته است است و هرکدام سعی بر اثبات و یا نفی آن داشتند.

بحث بر انگیزترین و پیچیده ترین واژه از لحاظ مفهوم مخصوصا در میان فقها، واژه غناست. اما به دور از هیاهوی فقهی که از قدیم تا کنون جریان داشته، بررسی لغوی مستدل واژه غنا تا حد زیادی می تواند در فهم روایت راهگشا باشد.از قدیم الایام در میان اقوام سامی این واژه به معنای آوازه، سرود و سرود روحانی به کار می رفته است. لغت شناسان دیگر نیز نزدیک به همین مضمون را ذکرکرده اند و غنا را صدایی میدانند که طرب انگیز باشد.غنا صوتی است که مشتمل بر ترجیع مطرب باشد یا چیزی که در عرف «غنا» نامیده میشود، هرچندواکاوی الحان ممدوح در کلام نبوی مطرب نباشد، چه در شعر باشد چه در قرآن باشد و چه در غیر آن.التحقیق هم اصل واژه را برگرفته از «غنا» عربی و به معنای ترنم و آوازخوانی دانسته است و در توجیه مناسبت آن با اصل کلمه که بیانگر بی نیازی است عنوان میدارد که غالبا بینیازی انسان را به تجاوز و طغیان و رفع صوت وادار می سازد. به هر حال بر اساس تعریف انجام شده از غنا می توان استنباط کرد لحن نمی تواند به هر شیوه و نحوی اجرا شود و نیاز به تعریف دقیق از آن است.مهترین  نکته که در این موضوع باید به آن اذعان کرد رسالت و هدف اجرای لحن  در قرائت قرآن است.  در قرائت قرآن کریم لحن سالم و اصیل به گونه ای اجرا می شود که علیرغم آنکه غنا و نوحه و رهبانیت ندارد، سعی می کند نظم آهنگ کلام را به خوبی تبیین کرده و مستمع را به عمق وجود کلام رهنمود سازد

محمود لطفی نیا در گفتگو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، با اشاره به اهمیت انطباق لحن وبا نظم آهنگ کلام گفت: لحن با همان معنایی که پیش از این برایش متصور شده ایم وقتی با کلام و متن همراه می‌شود  باید آهنگ کلام و انگیزه و نیتی که در آن نهفته است را به خوبی و زیبایی به مستمعین انتقال دهد.بر همین اساس مهمترین وظیفه و شاکله لحن انتقال پیام کلام به شنونده آن است. گفتنی است برای اینکه این نیت و هدف کلام به خوبی منتقل شود باید تمام اجزای  لحن با تمام اجزا و جزئیات کلام منطبق و یا از هماهنگی بالایی برخوردار باشد.لذا وقتی خواننده می خواهد حالتهای مختلف را در وضعیت های مختلف کلامی بر زبان جاری کند متناسب با کلمات و واژه هایی که خوانده می شود آهنگ را  با آن لغات تنظیم می کند. در واقع اهنگ متناسب با چینش کلان بالا و پایین می‌شود به گونه‌ای که تاثیرگذاری آن بر مستمع افزایش خواهد یافت.این  اتفاق حتی در گویش های عادی و صحبت های روزمره انسان نیز اتفاق می‌افتد بگونه‌ای که  شخص صحبت کننده قصد دارد آهنگ کلام خود را متناسب با لغاتی که به کار می‌برد تنظیم نماید.