مفاهیم شهیق و زفیر در لحن
صدای ایجاد شده پیش از تنفس را صدای شهیق و صدای ایجاد شده بعد از اجرای ملودی را صدای زفیر می گویند. این عامل در لحن تحت عناوین پسوند و پیشوند لحنی نیز شناخته می شود. صدای شهیق و زفیر ذاتاً صدای غیر موسیقایی شناخته می شود. در تلاوت نیز اصوات شهیق و زفیر مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از موارد یاد شده اگر تحت قوانین و فنون لحنی قرار گیرند بلااشکال بوده ولی مقدار استفاده از آنها به صورت موردی می باشد. اگر استفاده از این فن باعث زیبایی ملودی شود بلااشکال می باشد. به طور کلی باید حتماً تحت قانون لحنی اجرا شود. زفیر و شهیق در قالب فنونی همانند قطع النغم و تفقیق قابل اجرا می باشد. تفقیق در ابتدای ملودی و قطع النغم در انتهای ملودی.
