چهار عامل اساسی در مهارتهای لحنی
در پیشرفت مهارتهای لحنی چهار عامل نقش اساسی دارد که باید همواره به آن توجه شود:
الف): مساحت صدا – عدم توجه به میزان و اندازه مساحت صدا موجب کاهش توانمندی موسیقایی و محدود شدن صدا در اجرای بعضی از نغمات می گردد.
ب): انعطاف صدا – عدم توجه به این موضوع موجب عدم کسب توانمندی در سرعت و نحوه جابجایی درجات صدا بر اساس میزان مساحت صدا می گردد. ضعف در انعطاف صدا موجب کاهش تحرک موسیقایی می گردد. کاهش تحرک موسیقایی نیز موجب کاهش کیفیت تنغیم می گردد.
ج): تحریر – عدم توجه به این موضوع موجب عدم رشد جلوه های موسیقایی ملودی می شود. تحریرها در یک دسته بندی کلی به دو دسته تحریرهای ملودیک و غیرملودیک تقسیم می شوند که تحریرهای غیرملودیک جنبه زینت دادن به ملودی و تحریرهای ملودیک نقش اساسی در کیفیت نغمه پردازی دارند.
د): طول نفس – عدم داشتن مهارت کافی در طول نفس موجب کاهش توانمندی های موسیقایی و صوتی می شود زیرا میزان اکسیژن ذخیره شده در ششها به منزله نیروی لازم برای انجام موارد فوق الذکر می شود. فعالیتها و جنب و جوش های موسیقایی نیازمند نفس مناسب می باشد.