نکته ای از کارگاه تخصصی هنر تلاوت ۱۳۹۷/۳/۶

از جمله مهمترین مواردی که در مهندسی تلاوت باید همواره مورد توجه و دقت قرار گیرد، استفاده و بهره گیری از روش های اوج گیری بر اساس مقدار توانمندی صوتی است. در تلاوت قاریان مشهور جهان اسلام، روش های متعدد و مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است. در بین روش های مذکور، چند روش به عنوان روش های شایع و پرکاربرد شناخته شده است که ذیلاً به آن اشاره می گردد. خاصیت و اهمیت شناخت روش های اوج گیری از این جهت حائز اهمیت است چرا که موجب استفاده صحیح و مطلوب از تمام ظرفیت صوتی در تلاوت می گردد.

روش اوج گیری از درجه ۴ بیات (کلید روش: تبدیل نغمه بیات نوا به قرار رست) با خاصیت مقام حسینی

این روش همواره با نام استاد منشاوی عجین است و در واقع یکی از شاخصه های سبک ایشان نیز محسوب می شود. اساتیدی همچون شبیب، غلوش، رزیقی و … از این روش اوج گیری در تلاوت خود بهره گرفته اند. مهمترین خاصیت این روش، بهره گیری از ارتفاع یک و نیم اکتاوی می باشد. قاریانی که در استفاده از روش دوم دچار محدود ارتفاع صوتی هستند (مانند مقلدین استاد شحات) و همواره مقامات بیات و رست را در تلاوت اجرا می کنند لازم است از این مدل اوج گیری استفاده کرده و پس از ورود به مقام رست، مانند روش دوم در مقام رست به کار خود ادامه دهند.

🔶 مطرح شده در کارگاه هنر تلاوت روز چهارشنبه مورخ ۱۳۹۷/۳/۶
✏️ محمدکاکاوند