توضیحاتی در خصوص مهارت استماع
استماع به معنی گوش دادن بادقت، هدفمند و قاعده مند است. افراد در مرحله یادگیری دچار نشنیدن، کم شنیدن و یا بد شنیدن یعنی شنیدن از راه غیر استاندارد هستند. استماع دارای مراحلی است:
الف): دریافت – یعنی وجود محرکی که موجب ترغیب شنونده شده و باعث شود که به یک موضوع گوش دهد. گوش دادن به هر قطعه موسیقایی نیازمند محرک است و بدون وجود محرک، پیشرفتی حاصل نخواهد شد.
ب): توجه – عاملی که باعث ایجاد انگیزه در شنونده شود. بعضی از این عوامل توسط معلم، خود متعلم، مکان، محتوای آموزشی، جایگاه و عنوان و … می باشد.
ج): تمرکز – عاملی که موجب ایجاد دقت خاص در شنونده کند را تمرکز می گویند. موضوع محور کار کردن از اسباب بسیار مهم در ایجاد تمرکز در یادگیری است. میزان علاقه افراد به موضوع، میزان سختی و آسانی موضوع و سطع علمی افراد نقش بسیار مهمی در ایجاد تمرکز دارد. به طور کلی وجود زبان مشترک میان معلم و متعلم موجب تمرکز در شنونده می کند.
د): تعبیر – آن چیزی که شنونده دریافت کرده و اجرا می کند را تعبیر می گویند. آن چیزی که شنونده درست فهم کرده و در مرحله عملی آن را بروز می دهد در قسمت تعبیر بررسی می شود. هر میزان که سطح افراد ارتقاء پیدا کند، میزان علاقه نیز ارتقاء پیدا می کند زیرا فهم
ذ): درک یا فهم – پیوند و آمیخته شدن اطلاعات قبل و جدید در شنونده را درک می گویند. درک زیبایی شناسی و زیبایی شناختی در مسائل موسیقایی در این مرحله مورد بررسی قرار می گیرد.
ر): معناگذاری – پردازش اطلاعات در ذهن و اجرای آن پردازشات بر اساس منویات ذهنی خود شخص که تحت عنوان اخلاق فردی و سبک رفتاری نیز شناخته می شود.
