صفت هاوی

(وجود مخرج وسیع براى حرف هنگام تلفظ؛ از صفات فرعى حروف)

«هاوى» در لغت به معناى داراى هوا است. در علم تجوید یعنى هنگام تلفظ، حرف داراى مخرجى وسیع باشد.

هاوى از صفات فرعى و غیر متضاد حروف به شمار مى‌آید. حرف «الف» از حروف الفبا به جهت وسعت داشتن مخرج آن براى هوا هنگام تلفظ، داراى صفت هاوى است؛ مانند: تلفظ «الف» در کلمات: عادون، عالین، کُسالَى و الرحمن.

نیز ر.ک: حرف هاوى.

[۱]بیگلری ، حسن;سرالبیان فى علوم القرآن;صفحه ۱۷۵
[۲]قرطبی،عبدالوهاب بن محمد،-۴۶۱ق;الموضع فى التجوید;صفحه ۱۰۰
[۳]حمد،غانم قدوری;الدراسات الصوتیه عندعلماءالتجوید;صفحه ۳۶۶