قرائت قرآن از نگاه نغمی به شیوه های مختلفی انجام می شود:
الف): قرائت به شیوه آهنگین خواندن (تنغیم به معنی عام)
ب): قرائت قرآن به شیوه تقلید (تبعیت از یک منبع خاص)
ج): قرائت قرآن به شیوه تلحین (تنغیم به معنی خاص)
اولین عاملی که در تلاوت شنیده می شود، صوت است
در عبارت (اَنذِروُا) حرف (راء) به دلیل داشتن ضمه، تفخیم
باید در نظر داشت که حتی با وجود پذیرش دو
توضیح مختصر در خصوص اداء تلوینی مطرح شده در
محمود شحات انور سوره انسان آیات ۱ تا ۱۳، ضحی،
بهره گیری از تحریرهای ریز (عُرَب) در تخصصی شدن اجرای
استفاده از بیات دوگاه زمانی صحیح است که قاری دارای
مقام شوق افزا متشکل از جنس حجاز + جنس عجم
ترتیل عباس امام جمعه - جزء ۱ ترتیل عباس امام
توضیحاتی در خصوص علائم وقف، رسم المصحف و رسم الاملاء
اجرای قطعات با نفس طولانی موجب ایجاد تمایز در سبک
شاد بودن و محزون بودن نغمات بستگی به فواصل صوتی
یکی از ارکان لحن، وجود مد و کشش است.
فلسفه استفاد از فنون صوتی مانند تفقیق و یا ایجاد
برای استفاده از نغمه بیات دوکا باید به چند مورد
انتخاب صحیح پرده شروع تلاوت به مستمع این پیام را
اتصال دو دانگ یا دو جنس در کنار یکدیگر در
سعید مسلم - دخان آیات ۳۸ تا آخر، قیامت ۱