به طور کلی استفاده از هرگونه پیشوندصوتی در اجرای جملات لحنی، جزو اصوات غیرلحنی محسوب می شود زیرا این اصوات، اصوات موسیقایی نیستند و اثرات منفی در کیفیت اجرا می گذارند. بعضی از پیشوندها و پسوندهای لحنی مانند تفقیق الصوت دارای جذابیت و زیبایی هستند و با هدف ایجاد حزن در صدا مورد استفاده قرار می گیرند. تعداد این اصوات بسیار محدود بوده و در قالب یک تکنیک صوتی مورد استفاده قرار می گیرند.