سطوح گوش دادن اثر موسیقایی
سطوح گوش دادن به هر نوع اثر موسیقایی در سه بخش مطرح است:
الف): سطح احساسی. یعنی گوش دادن بخاطر لذت بردن صرف از اصوات.
ب): سطح معنایی. توجه به حالات یک قطعه موسیقایی به طوری که مستمع پیام معنایی آن نغمه را دریافت کند. لازمه این کار آن است که مستمع دارای اطلاعات قبلی باشد و بتواند بر اساس آن اطلاعات به معنی ملودی پی ببرد.
ج): سطح موسیقایی. توجه به ساختار موسیقایی آن ملودی و توجه به بخش هایی همچون طنین، ارتفاع، تحریرها، شدت و …
و لذا گوش دادن ها و تمرینات باید به صورت موضوعی باشد و باید بر اساس اصل تمرکز به تمرین و کسب مهارت ها پرداخت. برای پیشرفت در مسئله تنغیم تلاوت و بخش موسیقایی تلاوت باید گوش دادن ها اصلاح شود.
