تعریف و فایده ی «ه» سکت

تعریف و فایده ی «ه» سکت:سکت «ه» ساکنه ای است که به آخر کلمات الحاق می شود، معنی ندارد و جزء کلمه نیز محسوب نمی شود. در بیان فایده ی آن باید گفت که برای حفظ حرکت آخر کلمه در وقف به کار می آید. منظور از سکت در اینجا درحقیقت همان وقف است؛ چه بهتر بود که به آن «ه» وقف می گفتند؛ اما در تجوید به «ه» سکت معروف است. به روایت حفص از عاصم هم در وقف خوانده می شود و هم در وصل.

● پرسش: آیا تمامی «ه» ساکن آخر کلمات سکت است؟

پاسخ: بله؛ تنها ۲ (ه) ساکن در قرآن سکت نیست و (ه) ضمیر است:

۱٫ (فَأَلقِه)  در سوره  ی نمل (۱جا آمده است ) ۲٫ (أرجه) در سوره های شعرا و اعراف (۲جا آمده است). که در این موارد (ه) ضمیر بوده است اما ساکن شده است. (حفص ساکن خوانده است) توجه داشته باشید که قرائت ها نقلی هستند و استدلالی نیستند.

توضیحی راجع به (أرجه): در حالتی است که نقشه ای برای کسی داشته باشند، اما اورا نمی کشند و زندانی نمی کنند؛ بلکه آزاد و تحت الحفظ قرارش می دهند.

● برای یادگیری کلماتی که «ه» سکت دارند بهترین راه توجه به ساکن داشتن کلمه است و دیگر اینکه جمله ی زیر را به خاطر بسپاریم؛ در این جمله ی رمز گونه تمامی کلماتی که «ه» سکت دارند قرار داده شده است:

” در حساب کتاب مالی آخر ماهت به سلطان مسن اقتدا نکن “

” حسابیه – کتابیه – مالیه – ماهیه – سلطانیه – لم یَتَسَنه – اقتَده “