«رفعت» با بهره‌گیری از چند نغمه قرآنی در یک نفس، استثنایی در میان قراء شد

یکی از قاریان بین‌المللی کشورمان با اشاره به این‌که اکثر قاریان، خیلی محدود می‌توانند از قرائت‌های استاد محمد رفعت استفاده کنند، گفت: «رفعت» با بهره‌گیری از چند نغمه قرآنی در یک نفس، استثنایی در میان قراء شد.

«سیدمحمدجواد حسینی» از قاریان بین‌المللی کشورمان در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) در راستای معرفی و واکاوی تلاوت‌های استاد مرحوم «محمد رفعت»، گفت: صوت استاد رفعت بسیار زیبا، دلنشین و ملکوتی است و قدرت تحریرزنی زیاد و در عین حال زیبا است و البته ایشان از این قدرت تحریرزنی در جای مناسب استفاده می‌کند.

وی اظهار کرد: به دلیل این‌که ایشان در یک نفس اشاره به مقام‌های مختلف دارد، تلاوت‌هایش را استثنایی ساخته است؛ اکثر قاریان، خیلی محدود می‌توانند از قرائت‌های استاد رفعت استفاده کنند و در حقیقت، تلاوت‌های استاد رفعت به خوبی قابل درک برای قاریان نیست، به همین دلیل افتخار قاریان مصری این است که گوشه‌هایی از تلاوت‌های رفعت را در تلاوت‌های خود، پیاده کنند.

 حسینی:
قاری وقتی یک نغمه را شروع می‌کند و صدا به اوج خودش می‌رسد، برگشت از آن اوج نیز خیلی مهم است، استاد رفعت از درجاتی برای برگشت و یا اوج در صدایش بهره می‌گرفت

حسینی دلایل کمتر روی آوردن قراء، برای تقلید از سبک استاد رفعت را این‌چنین برشمرد و بیان کرد: به طور معمول، استادان فن قرائت قرآن، فاصله‌ای در حدود، محدوده دو اکتاو را استفاده می‌کنند، مثلاً در تلاوت‌های مرحوم «شحات محمد انور» بعد از این‌که صدای خود را از نظر ارتفاع به اکتاو دوم می‌رساند، دیگر به آن فاصله‌ها و درجه‌هایی که در اکتاو اول قرائتش استفاده می‌کند، بازگشت ندارد.

این قاری بین‌المللی افزود: محمد رفعت از قاریانی است که اگر چهار درجه برای نغمه بیات در نظر گرفته است، فقط به قسمتی از مقام بیات اشاره می‌کند و بعد درجات مختلف از سایر مقامات را در یک نفس می‌خواند، در مقایسه‌ با استاد شحات که در برخی از تلاوت‌هایش، وقتی در یک اکتاو می‌خواند، اکتاو بعد را هم بیات می‌خواند و درقسمت اوج به مقام دیگری اشاره می‌کند.

وی ادامه داد: اما محمد رفعت این‌گونه نیست، بلکه همه درجات از مقامات مختلف را در قرائتش استفاده می‌کند و خود را محدود به اکتاو دوم در قرائتش نمی‌سازد، البته ممکن است از اکتاو دوم، پرش صوتی به قسمت‌های پائین‌تری از سایر مقام‌ها داشته باشد.

نفر اول رشته قرائت قرآن در بیست و ششمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کریم جمهوری اسلامی ایران در پایان تصریح کرد: در مثالی دیگر می‌توان گفت، استاد رفعت وقتی فاصله عجم را تا درجه چهارم شروع می‌کند، به فاصله نهاوند نیز اشاره دارد، به هرحال قاری صدایش از قسمت بم، اوج می‌گیرد؛ قاری وقتی یک نغمه را شروع می‌کند و صدا به اوج خودش می‌رسد، برگشت از آن اوج نیز خیلی مهم است و استاد رفعت از درجاتی برای برگشت و یا اوج در صدایش بهره می‌گرفت که فاصله‌های سختی است و تا حدودی قابل درک نیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *