ممنوعیت استفاده از ترعید در تلاوت قرآن

ها از نظر سرعت اجراء با هم دیگر متفاوت هستند. یعنی ما تحریر های

بسیار سریعی داریم که در برخی از تلاوتهای قراء دیده می شود.

یا تحریر هایی که مقداری کندتر هستند و یک مقدار سنگین تر اجراء می شوند.

این تحریر ها هرچه که ارزش زمانی کمتری داشته باشند یعنی در مدت زمان

کمتری اجراء شوند، از نظر ارزش موسیقائی ارزش بیشتری دارند.

مثل تحریر هایی که اساتید محمد عبدالعزیز حصان یا شحات محمد انور و عبد الوهاب طنطاوی

استفاده می کنند، و به نسبت تحریرهایی که مثلا استاد محمود علی البناء

یا قراء مشابه آن استفاده می کنند، متفاوت هستند.

*****

ریز شدن این تحریر ها تا جائی امکان دارد که صدا، صدای موسیقائی به حساب بیاید.

یعنی اگر این صدا از حوزه اصوات موسیقائی خارج شد،

و حالت ترعید(به معنای لرزش صدا است و تحریری است که بیش از حد تند اجراء شود)

به خود گرفت، در واقع دیگر مشمول قانون تحریر نخواهد بود. چون مرز بین ترعید و تحریر

خیلی باریک است و این دو خیلی به هم نزدیک می باشند.

بنابراین قاری باید مواظب باشد از ترعید که جزو اسلوب های غیر مجاز و ممنوع در تلاوت است،

در خواندن خود استفاده نکند.

 

منبع: سایت تلحین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *