آشنایی با جلسات سنتی و روش های آموزشی

اما عیوبات جلسات سنتی

۱ – در این نوع جلسات بیشتر به مبانی روخوانی قرآن اشاره و تدریس می شود.

۲ – در جلسات سنتی نمی توان قاری پرورش داد.

۳ – در جلسات سنتی معمولاً از نظر علمی و پیشرفت افراد درجا می زنند.

۴ – در جلسات سنتی سطح و توانایی استاد معمولاً هم سطح خود شاگرد است.

۵ – در جلسات سنتی بیشتر به رفع اشکال روخوانی پرداخته می شود.

۶ – در جلسات سنتی افراد از نظر مبانی هنر قرائت اطلاعات چندانی کسب نمی کنند.

۷ – در جلسات سنتی مطرح کردن صحبت های علمی کاری عبث است چون سطح توانایی درک افراد پایین است.

۸ – در جلسات سنتی به علت اینکه افکار و روش ها بر پایه عقاید دینی معمولاً می باشد، مطرح کردن مسائل علمی غالباً با اشکالات شرعی مواجهه می شود. برای نمونه مطرح کردن موسیقی در جلسات سنتی.

۹ – در جلسات سنتی معمولاً همه افراد تقاضا و توقع قرائت دارند که این کار، کار اتباهی است. افراد باید از ناکتی که به دیگران گفته می شود اسفداه کنند.

۱۰ – در جلسات سنتی بیشتر باید بر مفاهیم قرآن تکیه کرد تا قرائت. البته مفاهیم بسیار خوب است ولی قرائت قرآن از ملزوماتی است که یک مسلمان باید ابتدا آن را فرا گیرد.

۱۱ – در جلسات سنتی معمولاً زمان جلسه محدود است. البته این بدین معنی نیست که جلسات تخصصی زمانش بیشتر است بلکه باید اینگونه بگوییم: زمان جلسات سنتی بر مبنای قرائت چند نفر است. یعنی اینکه چندین نفر مثلاً در یک هیئت بخوانند مسئولین هیئت از اینکه در هیئتشان قرآنی خوانده شده است راضی می شوند و به بیشتر از آن رضایت نمی دهند. به بهانه ی وقت مردم گرفته می شود و …… جلوی پیشرفت را ناخواسته می گیرند.

البته عیوب جلسات سنتی نیز مانند حسنات آن مقاله ای را می طلبد که بعداً به آنها اشاره ای خواهم داشت.

ادامه دارد ……….

محمد کاکاوند