مقدار قرائت روزانه و کمترین مقدار قرائت روزانه
در حدیثی که از امام باقر (عَلیه السَلام) رسیده است استفاده می شود اگر مسلمانی بخواهد از غافلان و بی خبران نباشد بایستی هر شب حداقل ده آیه از قرآن بخواند. امام پنجم (عَلیه السَلام) این مطلب را از رسول گرامی خدا (صَلَّى الله عَلیه وَ آله وَ سَلَّم) نقل کرده است:
هر کسی در هر شب ده آیه قرآن بخواند از جمله بی خبران و غافلین نوشته نخواهد شد.
(الکافی، جلد ۲، صفحه ۶۱۲)
البته این مقدار قرائت، غیر از قرائت آیاتی است که هر مسلمانی در نماز می خواند زیرا آن آیات بخشی از نماز است و خواندن آن بر هر مسلمان مکلفی واجب است.
پنجاه آیه، قرائت ذاکران
درباره قرائت روزانه و در ادامه حدیث قبلی از امام باقر (عَلیه السَلام) آمده است کسی که پنجاه آیه قرآن تلاوت کند در زمره کسانی است که همیشه به یاد خدا هستند:
(الکافي، جلد ۲، صفحه ۶۱۲)
همچنین امام صادق (عَلیه السَلام) می فرماید:
قرآن عهد خداوند و فرمان او است بر خلقش، پس براى شخص مسلمان سزاوار است كه در این عهد و فرمان خدا نظر افكند و روزى پنجاه آیه از آن بخواند.
(الکافی، جلد ۲، صفحه ۶۱۹)
صد آیه، قرائت فرمانبرداران
در ادامه، امام باقر (عَلیه السَلام) می فرماید:
کسی که صد آیه قرآن تلاوت کند در زمره کسانی در زمرۀ قانتین (فرمانبرداران) نوشته می شود.
(الکافی، جلد ۲، صفحه ۶۱۲)
همچنین امیرمؤمنان علی (عَلیه السَلام) پیرامون اجابت دعا بعد از تلاوت صد آیه می فرماید:
هر كسی صد آیه از قرآن – از هر كجاى آن باشد – بخواند، سپس هفت مرتبه «یا اللّٰه» بگوید، آنگاه اگر بخواهد صخره‌اى را از جاى بركند، به خواست خدا آن را از جاى برخواهد كند ان شاء الله.
(بحار الأنوار، جلد ۸۹، صفحه ۲۰۲)
قرائتهای بیشتر
حضرت باقر علیه السّلام فرمود كه رسول خدا (صَلَّى الله عَلیه وَ آله وَ سَلَّم) فرموده:
هر كسی در یك شب ده آیه از قرآن بخواند از غافلین نوشته نشود، و هر كس پنجاه آیه بخواند در زمرۀ ذاكرین نوشته شود و هر كس صد آیه بخواند در زمرۀ قانتین نوشته شود، و هر كه دویست آیه بخواند از خاشعین نوشته شود، و هر كه سیصد آیه بخواند از فائزین نوشته شود، و هر كه پانصد آیه بخواند از جملۀ مجتهدین نوشته شود، و هر كه هزار آیه بخواند براى او یك قنطار از طلا نوشته شود – و قنطار پانزده هزار مثقال طلا است، كه هر مثقالى بیست و چهار قیراط است – كه كوچكترین آنها باندازۀ كوه احد و بزرگترین آنها باندازۀ آنچه میان زمین و آسمان است.
(الکافی، جلد ۲، صفحه ۶۱۲)
البته لازم به تذکر است که قاری می بایست در همه حال وضعیت خود و حقوق خانواده و دیگران را هم در هنگام تعیین اوقات و میزان قرائت خود در نظر بگیرد تا احیانا حقی ضایع نگردد و عمل واجب فدای عمل مستحبی نگردد.